döv — f. 1) qaçış, qaçma; 2) oyunda qarşıdakı oyunçunu şirnikləndirmək üçün işlədilən söz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müqabil — ə. 1) qarşı; 2) bir şeyin qarşısında olan, qarşıdakı; 3) üzbəüz, qabaq qabağa, qarşı qarşıya; 4) qarşılıqlı; 5) əvəz edən əvəz, ekvivalent; 6) ödənilmə, qarşılıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bağça — is. 1. Kiçik bağ, həyət bağı. Ay çıxıb bağçanı işıqlatmışdı. Ə. M.. Şirin bağçada səndəl üstündə oturmuşdu. İ. Ə.. 2. məc. Güllük, çiçəklik. Bu otağın pəncərələri . . qarşıdakı qızılgül bağçasına açılırdı. S. R.. 3. Məktəb yaşına çatmamış uşaqlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolmaq — f. 1. Bir yerə daxil olub onu doldurmaq, başdan başa hər yerini tutmaq, boş yer qoymamaq. Evə adamlar doldu. Otağa soyuq hava doldu. Miniklər gəmiyə doldular. – Sar gəlsin dağa dolsun; Bülbüllər bağa dolsun. (Bayatı). Mal qara kəndə dolub hayküy… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haçalı — sif. Haça şəklində olan, haçası olan. Haçalı yol. – <Uşaq> qarşıdakı zirvəsi haçalı qayalar başında qara qanadlarını açıb yüksəlmək istəyər . . buludu görərkən cəld nənəsinin qolundan tutdu. . Ə. M.. Mövzularım tükənəndə darıxır masam; Onun … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikitağlı — sif. İki tağı olan, iki tağdan ibarət. Qarşıdakı ikitağlı böyük pəncərədən gur işıq içəri dolurdu. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəllə — is. <fars.> 1. Baş. Kəlləsindən vurmaq. – Ox atma sən bu daşa; Bu qayaya, bu daşa; Düşməni elə vur ki; Kəlləsindən bud aşa. (Bayatı). Misri qılınc kəllələri kəsəndə; Bağırsaqlar cəmdəklərə dolana. «Koroğlu». Kəllə vurmaq – başı ilə vurmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
manevr — <fr.> 1. hərb. Düşmənə zərbə endirmək məqsədilə qoşunların və ya donanmanın bir yerdən başqa yerə hərəkəti və bir yerə toplanması. Toplar öz atəşləri və çarxlarilə durmadan manevr edirdilər. Ə. M.. // Ordu və ya donanmanın döyüş şəraitinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müstəqil — sif. <ər.> 1. Başqasından asılı olmayan, başqasına tabe olmayan; sərbəst. Müstəqil respublika. Müstəqil hökumət. 2. Özü özlüyündə əhəmiyyəti olan, başqaları ilə bağlı olmayan, başqalarından ayrılan; ayrıca, xüsusi. Müstəqil məsələ. Elmin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
